KHUTBAH JUM’AT BASA JAWA : LAMPAH KITA ING SALAJENGIPUN

KHUTBAH JUM’AT BASA JAWA

LAMPAH KITA ING SALAJENGIPUN

Dening : ANIS PURWANTO

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ وَنَسْتَهْدِيْهِ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِهِ اللهُ فَهُوَ الْمُهْتَدُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًا مُرْشِدًا. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ لاَ نَبِيَّ بَعْدَهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَي حَبِيْبِنَا وَشَفِيْعِنَا وَمَوْلَنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَأصَحابهِ اْلأَخْيَارِ وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ.

قَالَ تَعَالَي عَزَّ مِنْ قَائِلٍ: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ. أَمَّا بَعْدُ.

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.

            Kegem pambukaning khutbah, sumangga kita aturaken puja puji syukur ing ngarsa dalem Allah SWT, ingkang sampun paring rahmat saha hidayah dhumateng kita sedaya, sahingga wanten ing siyang punika kita sedaya saget nindakaken dawuhipun, kanthi ihklas karana Allah. Mugi-mugia kita saget manggih kawilujengan ing donya dalah ing akhirat. Shalawat saha salam kita aturaken dhumateng junjungan kita Nabi Muhammad SAW.

Ma’asyiral Muslimin jamaah jum’ah rokhimakumullah.

Ing jum’at siang punika kita sampun ing tengah-tengahipun wulan syawal 1441 H. ngantos ing saat punika kita bangsa Indonesia taksih dereng uwal saking  virus corona utawi covid-19.  Sumebaripun virus punika sampun waradin sa indenging nuswantoro, engkang tartamtu ndadosaken keprihatinan kita sami. Ananging kados pundi kemawon kita kedah terus mlampah, nglajengaken pagesangan punika, malah ing babagan pengibadahan mestinipun kedah enggal kita grengsengaken malih. Ananging kita ugi   wajib ihtiar mutus rante penyebaran,  kanthi mawarni ihtiar kados ingkang sampun  dipun tetepaken dening pemerintah.  Sedaya ihtiyar kedah kita terusaken, kados semprotan masal ing saben dinten Rabu lan Sabtu, dhawuh supados asring cuci asto, njagi jarak ,ngagem masker, malah dipun suwun mboten salaman rumiyin.

            Para sederek, Gesang punika kados ubengipun rodo. Sekedhap wonten ing nginggil, lan sekedhap malih gantos ing ngandhap. Sekedhap ngraosaken padhang kanthi lumubering kanikmatan, nanging ing wekdal sanesipun, ujianipun Allah jer mujudaken piwucal ingkang penting sanget kangge ndadar kekiyatanipun iman dalah taqwa kita dhumateng Allah SWT. Mila namung tiyang ingkang tansah syukur wanten ing ngarsanipun Allah kewawon ingkang badhe mbentenaken ing antawisipun kita para kaum muslimin, pundi ingkang wareg utawi luwe, pundi ingkang rena lan lila. Wondene wonteneipun usaha, obah lan ubet, mujudaken pengejawantahan saking raos syukur. Maksudipun, bilih rahmat saha kanugrahan ingkang sampun kaparingaken dhateng kita sedaya punika, mila lajeng kita ginakaken kagem kemaslahatan gesang kita ing ndonya khatal akhirat.

Rasulullah piyambak mila sampun paring conto, bilih panjenenganipun punika kawulanipun Allah ingkang mboten nate nganggur, wonten kemawon ingkang tansah panjenenganipun ayahi, panjenenganipun ugi paring piwucal dalah tuladha dhumateng sedaya umatipun. Rosululllah paring piwucal mugia kita tansah nyuwun pangrekso dhumateng Allah SWT saking perkawis wolu , inggaih punika : raos sumpek lan sedhih, sifat ringkih lan keset, sikep pengecut lan medhit, kathah utang saha perbudakan.

Mila saking punika , mila kita kantun mendhet hikmah-hikmahipun wulan Syawal , wulan ningkatipun iman lan taqwa , sak sampunipun kita kadadar sewulan wetah , nindakaken siyam ing wulan Ramadhan. Mestinipun    jiwa raga kita dados teguh lan kiyat, mbentuk watak lan kapribaden kita dados luhur, mbentuk sikep kita dados sikep ingkang tansah siap, lan ndamel disiplin kita dados disiplin ingkang kiyat . kita medal saking wulan Ramadhan dipun sanepakaken kados dene prajurit ingkang  wangsul saking peperangan kanthi mbekta kemenangan. Lan kita medal saking wulan Ramadhan saged dipun ibarataken kadas dene bayi ingkang nembe lahir saking kandhunganing ibunipun, resik lan suci, insya Allah.

Sakpunika kita wajib nerusaken pengibadahan ingkang sampun kita tindakaken punika, kalebet sedaya kegiatan keagamaan.  Saksampunipun kita rehat kegiatan awit wontenipun virus corona, selaras kaliyan dhawuh saking pemerintah. Malah-malah ing saat punika kita badhe lumebet ing swasana enggal ingkang di pun sebat NEW NORMAL, utawi kenormalan enggal. Inggih punika model /face  enggal. Ing tataran punika kita badhe gesang berdampingan kaliyan virus corona. Ing tataran punika kanthi bertahab pemerintah badhe mangsulaken pagesangan bermasyarakat kados sakderengipun wonten pagebluk  virus corona. Lan tartamtu bade  dipun wontenaken evaluasi kanathi terus menerus. Pramila kagem kita sedaya , wajib ngatos-ngatos lan tetep nderek andaranipun pemerintah.  Lan punika dados PR kita sedaya rakyat Indonesia.

Pramila lajeng punika ingkang dados bahan pemikiran kita sedaya. Kita wajib nerusaken kegiatan keagamaan ingkang sampun wonten. Kita ajrih ampun ngantos kedadosan kados ingkang sampun dipun aturaken wanten ing Al-Qur’an Surat Yasin ayat 10 :

وَسَوَآءٌ عَلَيۡہِمۡ ءَأَنذَرۡتَهُمۡ أَمۡ لَمۡ تُنذِرۡهُمۡ لَا يُؤۡمِنُونَ

“Padha wae munggue dheweke iku, apa kowe paring peringatan marang dheweke, apa ora, kanggo dheweke padha wae, dhewekw ora bakal percoyo.

Makaten para sederek peringatan saking Allah, mugi-mugi kita sedaya dipun tebihaken saking sifat ingkang kados makaten punika. Mugia kita saget mikiraken malih kados pundi kegiatan keagamaan saget regeng malih, lan manfaatipun saget kita raosaken. Kita sajatosipun saget kagungan faham piyambak-piyambak, ananging bilih sampun gegayutan kaliyan masalah perkembangan keagamaan mila kita kedah kagungan kebersamaan, kagem kemajengan.

Mugi-mugi kita tetep kaparingan hidayahi Allah SWT, manggih kawilujengan ing ndonya dalah ing akhirat. Amin.

           

بَارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِي الْقُرْآنِ الْعَظِيْمِ، وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ. أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ. فَاسْتَغْفِرُوْهُ، إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.